Rozpoczęło się 1120 Norberta von Xantena w odległej dolinie Prémontré (łac. Praemonstratum) w północno-wschodniej Francji wraz z założeniem klasztoru. W następnym roku udało mu się wraz z grupą towarzyszy założyć tam małą wspólnotę, której od tego miejsca oddano nazwę premonstratensów. Podążając za regułą św. Augustyna, żyli jako kanonicy ze światowym nastawieniem i dlatego realizowali zadania „w świecie”, zwłaszcza w duszpasterstwie na wsi. Na przestrzeni wieków ze wspólnoty nielicznej, która starała się żyć zgodnie z ideałem pierwotnej wspólnoty chrześcijańskiej, w harmonii i bezwłaściwości, wyrósł największy porządek kanoników w Kościele katolickim. Pierwsza filia w Niemczech powstała już w 1122 roku: w Cappenberg w Münsterland. Sto lat później w całej Europie, od Irlandii po Węgry, od Hiszpanii po Szwecję, istniało 600 klasztorów premonstratensów.

Arnsberg to jedyne miasto w Europie, w którym znajdują się trzy klasztory premonstratensów. Te trzy klasztory Wedinghausena (1170), Oelinghausen (1178) i Rumbek (1190) zostały zaprezentowane wspólnie we wrześniu 2021 r.